Eğer sizin de çocuğunuz benimkiler gibi iştahsızsa belki internetten bulduğum aşağıda ki bilgiler ilginizi çekebilir. (İştahsız çocuklar ve yemek yedirme yolları ile ilgili yazılar gelecek yakında, araştırmalar devam ediyor :)) )
İştahsız Çocuklar İçin Öneriler
· Çocuğun aile bireyleri ile paylaştıı sofra düzeni ve besinler onun doyumlu, uyumlu olmasında, özgüven kazanmasında ve sosyalleşmesinde önemli bir unsurdur.
· Yemek maması sevgi, mutluluk ve ainin birleşme ortamıdır ve yaşamımızın verimli,düzenli ve günlük gerilimlerden uzaklaştırıcı , neşeli bir dönemi olmalıdır.
· Çocuklara bir oyun gibi gelen getir götür işeri çoğu zaman yemek hazırlamada da geçerlidir.Yetenekleri ölçüsünda onlardan yararlanarak önemli oldukarı vurgulanabilir.
· Masa kurma, servis yapma, temizlik, yıkama, kurulama, toplama işelere katılabilirler.
· Yemek saatleri düzenli olmalı, yemek aralarında çikolata, pasta, şeker, kolalı içecekler gibi besleyici niteliği olmayan besinlere alışmamamsı özen gösterilmedilir.
· Aile bireyelerinin tümünde çocuğa karşı tutarlı bir yaklaşım gereklidir ve çocuğun bakımıyla ilgilenen herkes işbirliği ve ağız birliği yapmalıdır.
· Arkadaşları ile birlikte yemek yeme,piknikler,oyun içinde yemek,yemek saatlerinde mutlu bir ortam yaratma, çocuğa besini tanıtarak sevdirme sorunlarının çözümünde önemli etmenlerdir.
· Çocuklar birşeyler içeyi yemeğe tercih ederler ve medidesini gelişigüzel içeceklerle doldurur. Yemekten 1 saat öncesi içeceklerden kaçınılması ve yemek esnasında değil de yalnızca yemek sonrasında içecek alınması yararlı olur.
· Gereğinden fazla süt içimi de diğer besinlerin tüketimini engellediği ve tokluk hişssi verdiğinden günlük 2,5 su bardağı süt (500 ml) süt ile sınırlandırılmalıdır.
· Çocuklarda duygusal özellikler ,renk,koku,ısıs,tat ve yemeğin görünüşü önemli olmakla birlikte, karışık lezzetlerden hoşlanmamaktadırlar.
· Çocuk seviyor diye sık sık aynı besinlerin pişirilmesine karşı isteksizliğin ve besinlere karşı değişik bahanelerin ortaya çıkmasına neden olabilir.
· Çocuğa verilecek besinin kendi yararı için olduğu anne ve baba için o besini yemediğibilinci verilmeli, seçimlerinde ailenin olanaklarıyla yetinmesi gerekliliği vurgulanmalıdır.
Çocuklar küçük yaşlarda başlayan aile eğitimi beslenme eğitimide kapsar. Çoğu zaman ailenin bir arada olduğu aile sofrası aynı zamanda bir çatışma veya sorun tartşma ortamı olabilir. Günlük yaşamda yaşanan sorunlar ailenin sofrasına yansımamalı, disiplin uygulma yeri yemek masası olmamalıdır.
Her insan gibi her çocuk da değişik olacaktır. İştahlı olanı var, pek sevmeyeni de. Zorlamak en kötüsü ve en geri tepen yöntem gördüklerim arasında. Çoğu çocuk gerçekte iştahsız değil, sadece onu bir araç olarak görüyor istediklerini elde edebilmek için.
YanıtlaSilKardeşimde de deneyimlediğimiz gibi, en işe yarayanı, mama sandalyesine oturmaya başlayabildiği andan itibaren çocuğu yemek masasına dahil etmek. Bütün aile yemek yerken çocuk kenarda kalmamalı. Hatta biz yiyebileceği tarzdaki şeyleri keşfetmesi için önüne bile koyuyorduk. 1-1.5 yaşında iken kendi kendine yiyebiliyordu.
Bir de hani aç olunca her şeyin güzel geldiği gerçeği var :) annem bize onu uygulardı. Ispanak sevmezdik, başka yemek yok der vermezdi. Sonra el mahkum gider yerdik. O zaman öyle güzel gelmişti ki bize sonradan müptelası olduk :)